Fly Away...

Daarstraks (paar minuten geleden...) dropte ik me op m'n vloer. Ik lag, en ik dacht. Ik bekeek mijn kamer, terwijl m'n gedachten rondtolden. Ik had evengoed op mijn zetel een meter naast mij kunnen gaan liggen, maar ik lag goed. Op de harde, parketten vloer. In gedachten veranderde ik m'n kamer, mijn geheugen, mijn hele leven. Dat deed deugd. Ik weet niet hoe lang ik daar lag, maar toch niet lang genoeg. Tegenwoordig gaat alles zo snel. Af en toe een pauze doet deugd. Dan denk ik niet aan de tijd die ik verspil, door daar als een raar wezen op de grond te liggen, maar aan andere dingen. Ik wil wegvliegen, weg van hier. Voor altijd. 

Het is sober, miniem, en niet zo prachtig getekend. Maar dat boeit niet. Ik heb erin kunnen steken wat ik voel. Met zo weinig woorden een heel verhaal kunnen vertellen, een verhaal dat iedereen op z'n eigen manier interpreteert.
It's sober, tiny, and not such a perfect drawing. But I don't care. I put in it what I feel. With so few words tell a whole story, a story that everyone interprets on his own way.

<3