Opruimwoede, hoera.

Sofie, Sofie, Sofie, wat heb je nu weer. Opruimwoede noem ik dat. Het begon al goed. Alles bij mijn paard opkuisen, het rekje, de stal, alles. Is dat genoeg? Nee, natuurlijk niet. Komen we thuis, beginnen we met mijn kamer. Alles even heerlijk opnieuw ordenen. Af en toe heb ik dat eens. Zelfs mijn blog moest eraan geloven. 

Dan is de kans ook groot dat ik overmoedig word, en te grote dingen wil aanpakken en er misschien later spijt van krijg, maar dat kan me op dit moment bitter weinig schelen. Misschien begin ik subiet mijn Skyrim huis nog uit te kuisen. Laat ook al maar. 

Nieuwe header, nieuwe pagina's, nieuwe achtergrond, ik ben er helemaal klaar voor. Ik vlieg er terug in. Ik hoop dat de roddel, dat die Google volg knop, waar ik zo van hou, gaat verdwijnen, niet waar is en dat die volgers waar ik ook zo van hou nog lekker lang mogen blijven bestaan. Maar goed. Ik ga niet afdwalen. Of wel. Gaat dit zelfs ergens over?

Ik ben terug, mensen. Voor hoe lang weet ik niet. Is er ondertussen veel veranderd? Ik weet het niet. Ik ben 15 jaar geworden, de vakantie is alweer halfweg (verder zelfs!), Peter Capaldi wordt de nieuwe Doctor, mijn haar is opeens rood (vreemd geval, ik ben daar opeens met opgestaan...) en ik ben nog datzelfde, chaotische, vreemde kind als hiervoor. Met nog steeds het geheugen van een fruitvliegje. Niet dat ik iets tegen fruitvliegjes heb. Die verdienen ook respect.

Ik ben nog lang niet klaar. Ik ga de volgende dagen mijn kamer verder uitrommelen. Of in ieder geval proberen. Komende dagen zijn best druk. Eigenlijk is heel mijn vakantie al druk geweest. Nou niet gaan klagen he, Sofie.

Ik zeg niet vaarwel, mijn vriend. Ik hoop dat ik nu eens de ballen heb (en de inspiratie) om wat meer dan 2 postjes in een halfjaar te schrijven die dan weer nergens over gaan. Maar goed. BYE BYE LITTLE BUTTERFLY. Hoe was jullie vakantie?