My Life At Hogwarts

Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry, of  Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, een plaats waarvan velen zouden willen dat ze het hun thuis konden noemen. Harry, Ron en Hermione groeiden op samen met ons, onder andere ook met mij. Mijn leven stortte in (zo'n beetje toch) toen ik op m'n elfde verjaardag geen Hogwarts Acceptence Letter ontving, en ging gewoon verder met mijn Muggle leven. Tot mijn brief met vertraging aankwam, op Pottermore, en ik jullie nu mijn heksenleven laat zien.

HOGWARTS SCHOOL of WITCHCRAFT and WIZARDRY

Headmaster: Albus Dumbledore
(Order of Merlin, First Class, Grand Sorc., Chf. Warlock, Supreme Mugwump, International Confed. of Wizards)


Dear Mrs. -,

We are pleased to inform you that you have been accepted at Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry. Please find enclosed a list of all necessary books and equipment.
Term begins on September 1. We await your owl by no later than July 31.

Yours sincerely,

Minerva McGonagall
Deputy Headmistress

Ik spurtte direct naar de Diagon Alley, betaalde met mijn gespaarde Galleons en na alle noodzakelijke dingen gekocht te hebben, werd mijn grootste wens eindelijk werkelijkheid: mijn eigen toverstaf!
My wand, hornbeam with dragon core, thirteen inches, supple. <3
Mijn toverstok, haagbeuk met drakenkern, dertig centimeter, soepel. <3

Natuurlijk kon ik niet vertrekken zonder de laatste zin van mijn brief opgemerkt te hebben. "Students may also bring and owl OR a cat OR a toad." Wat wilde ik? Ik wilde een dier, dat zeker. Ik stapte vol goede moed en zakken zwaar van de Galjoenen een dierenwinkel binnen. Felle ogen van uilen, luie ogen van katten en donkere ogen van padden keken me aan. Ik werd overweldigd, wist niet welke ik moest kiezen. Ik slenterde wat door de gangen, tot ik een blik achter me voelde. Ik draaide me om, en keek recht in de prachtige, felle ogen van een rustige, prachtige, lichtbruine kerkuil. Hij keek me aan, met zijn glanzende, fonkelende ogen, en zijn veren leken te stralen. Ik wist het de moment dat ik hem zag. Ik voelde zijn energie door mijn aderen stromen. Ik besloot hem Barn te noemen. Diezelfde dag stapte ik buiten, met lege zakken maar met een prachtige uil op mijn schouder.

 

Na een lange rit in de Zweinsteinexpress op perron 9 3/4, was het zover. Torens doemden op boven donkere schaduws van grote bomen, intimiteerden me tot in mijn ziel. De saaie details laat ik achterwege, maar ik kan in ieder geval zeggen dat m'n hart in m'n keel bonsde toen de sorteerceremonie begon. Ik wist niet in welke afdeling ik terecht wou komen, ik had ook niet bepaald een voorkeur. Ik zette de Sorteerhoed op mijn hoofd, en na dat die even in zichzelf gefluisterd te hebben, deelde hij me in in Ravenclaw! "Wit beyond measure is man's greatest treasure".

Rowena Ravenklauw staat bekend om haar intelligentie en creativiteit en is één van de vier stichters van Zweinstein. Ze nam alleen de allerslimsten in haar afdeling, en de leerlingen in haar afdeling zijn beroemd om hun flinke dosis gezond verstand, en om geleerd en bij de pinken te zijn. De afdelingskleuren zijn (azuur)blauw en brons, en hun dier op het afdelingswapen is de adelaar. De afdelingsgeest is Helena Ravenklauw (De Grijze Dame), de dochter van Rowena. De leerlingenkamer is in de Westertoren. Wanneer je het juiste antwoord op een cryptisch raadsel geeft, word je binnen gelaten. Het afdelingshoofd is professor Filius Banning, professor in het vak Bezweringen.

 

En natuurlijk kon de geliefde sport bij alle tovenaars en heksen ook mij bij de keel vatten. Ja, natuurlijk heb ik het over Quidditch, Zwerkbal voor de Nederlandstalige Harry Potter Fans onder ons. In je eerste jaar is het verboden een broomstick mee te nemen, maar vlieglessen kregen we al wel. Het gevoel van wind door je haren, gebrul onder je en machtige Beukers die je van je bezem willen slaan had al snel mijn hart gestolen, en na een jaar sparen kon ik eindelijk, vlak voor ik naar het tweede jaar ging, mijn eerste eigen bezem kopen. Trots, met mijn eerste bezem onder mijn arm en letterlijk ook wat armer,  liep ik de winkel uit. Dat jaar werd ik gekozen voor Chaser, Jager, mijn favoriete positie in het Ravenklauwse Zwerkbalteam. En jagen deed ik zeker. Dat jaar won Griffoendor, maar gelukkig wonnen wij het jaar daarna.

 

 

Na mijn eerste toverdranken, gedaantewisselingen, wedstrijd op een bezem en een paar jaar op Zweinstein, werd het eindelijk tijd voor een machtige vloek: de Patronusbezwering!
Na heel wat oefenen, spoot er eindelijk een klein glimpje fel licht uit mijn geliefde toverstok. Nog onherkenbaar, maar het had een snuit en vier poten. Ik dacht aan alle gelukkige dingen in mijn leven, de te late Zweinstein brief, mijn vrienden, de dag waarop ik m'n toverstok kreeg, een kus, een lach... Krachtiger en krachtiger, mijn patronus groeide en groeide. Tot op de dag dat ik mijn beste vriend leerde kennen: het was een wolf. Een prachtige, mysterieuse, wijze wolf. Tot op de dag van vandaag mijn beste vriend en verdediger tegen Dementors.

 Bij deze wil ik laten weten dat ik dit jaar aan mijn vierde jaar toverkunst begin. Ondanks de late aankomst van mijn brief, ben ik er toch in geslaagd het eerste jaar mee over te gaan. Ik heb met Dumbledore gesproken, toen die nog leefde, en hij zei dat het toch altijd al eens tijd was geweest om die uil die m'n brief moest bezorgen op pensioen te sturen, omdat hij de windrichtingen nogal eens verwarde. Maar na twee eindeloos lange maanden, is het eindelijk tijd om terug te keren naar mijn geliefde thuis. En ik hoop jullie allemaal terug te zien in de prachtige gangen, tussen de levende schilderijen, van Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, en moge de Sorteerhoed je indelen bij Ravenclaw.

Avada Kedavra. <3