Ergernissen.

bron

Er zijn veel dingen waar ik me aan kan ergeren. De Engelse 'I' die niet met een hoofdletter geschreven wordt, bijvoorbeeld. Ik kan me er serieus echt druk in maken! Als je dat dan ziet bij Youtube filmpjes... Ik krijg er bijna rillingen van. Schrijffouten kunnen me ook behoorlijk irriteren, vooral als je graaf probeert te doen. Dat kom je vaak tegen op Facebook enzo. "Ik heb vanacht te veel gezuipt, haha, wat ben ik cool'. Het is gezopen, vriend. Whatever.

Trutjes. Oh, ik word er zot van! Gewoon eigenlijk in het algemeen van arrogante mensen. Mensen mogen zelfzeker zijn, absoluut, maar arrogant? Dan moet je bij mij niet afkomen. Absoluut niet. Dan kan je wel eens een kant van mij leren kennen dat je niet wil kennen.

Na-apers. Volgens mij heb ik hier de grootste hekel aan ever. Echt verschrikkelijk, vind ik ze. Heb je zelf ontzettend veel tijd en moeite in iets orgineels gestoken, gaat iemand net hetzelfde doen. Aargh! Je kan op heel veel manieren na-apen. Terrible! Als vriendinnen nu eens een woordje van mij afnemen, dan begrijp ik dat, omdat ik er gewoon vaak mee rondhang en dan gebeurt dat al eens, dat heeft iedereen. Maar echt alles kopieëren wat ik doe, bah. Ook als een vriendin iets na-aapt van een andere vriendin, zal die het geweten hebben. Ik kan er gewoon niet tegen, ik vind het ontzéttend zielig. Creëer een eigen personaliteit, kind.

Mietjes. Begrijp me niet verkeerd, iemand dat z'n gevoelens toont, dikke proficiat. Iemand dat gewoon open laat zien wat hij voelt, proficiat. Dat kan ik niet. Emoties? I don't need that. Ik kom er toch alleen maar mee in de problemen. Maar met mietjes bedoel ik mensen die niet doorzetten. Als er na een (of twee, of drie...) keer iets doen nog geen verbetering is, en dan gewoon opgeven. Bam, ze hebben het gehad ermee. Wat? Dat vind ik echt gebrek aan personaliteit. Als je ermee stopt omdat je het niet graag doet, of er geen tijd voor hebt, oké. Maar omdat je het niet kan? Ikzelf ben een doorzetter en een ontzettende perfectionist. Als ik iets wil kunnen, dan zal ik het kunnen. No matter what. Dus ik kan wel redelijk zenuwachtig worden van zo'n mensen die opgeven als het niet direct op hun bordje geworpen wordt.

Mensen die te veel hun neus in mijn zaken steken. Begrijp me ook hier niet verkeerd, ik hou van die ellendig lange gesprekken met vriendinnen over onze levens en toestanden. Maar oh, als ik daar geen zin in heb, laat me dan gewoon doen! Als ik zeg dat je erover moet zwijgen, zwijg er dan gewoon over. Ik ben niet zo iemand dat met m'n gevoelens te koop loopt, ik zal er liever gewoon alleen mee omgaan. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Dram er dan niet op voort, alsjeblieft. Daarom heb ik mijn blog. Om me op mijn eigen manier te uiten.

In het begin had ik een ontzéttende hekel aan deze smiley: :3. Ik voelde me echt serieus persoonlijk aangevallen als iemand die smiley naar me stuurde. Ondertussen ben ik er helemaal gewend aan geraakt en stuur ik hem zelf soms vrolijk de wereld in. Maar toch.
Ik hoop dat ik jullie nu niet te hard heb afgeschrikt, maar dit moest er eventjes uit. Waar ergeren jullie zich aan? c:

Kus. <3